طراحی، ساخت و تولید

لوله های کربن استیل به مرور زمان به دلیل تماس با مایع (سیال ) و محیط، دچار خوردگی می شوند. در حالیکه لوله های فایبرگلاس تا حداقل 50 سال خوردگی پیدا نمی کنند. همچنین فایبرگلاس بقایای تولید شده توسط فلز را آزاد نمیکند.  نکته مهم دیگر آنست که پسماندها به فیلترها آسیب می رسانند که این امر باعث می شود که لوله های فایبرگلاس گزینه ی بهتری برای تصفیه غشایی وتصفیه آب RO باشند.

حتی از فایبرگلاس برای تعمیر لوله های کربن استیل آسیب دیده و خورده شده نیز طبق استاندارد ISO 24817:2017 استفاده می شود.

چگالی لوله های فایبرگلاس حدود 1850 کیلوگرم بر متر مکعب است، در حالی که چگالی لوله های کربن استیل 7800 کیلوگرم بر متر مکعب است. به همین دلیل این لوله ها بسیار سبک تر از لوله های فلزی هستند. بنابراین ، وزن سبک آنها باعث سهولت در حمل و نقل و نصب می شود به گونه ای که تا سایز 8 اینچ، لوله ها برای نصب نیازی به جرثقیل ندارند و با دست هم قابل حمل هستند.

البته به دلیل سبکی این لوله‌ها، ساپورت های سبک‌تری نسبت به لوله‌های  کربن استیل نیاز است.

به عنوان یک جایگزین لوله فلزی مقاوم در برابر خوردگی، سیستم های لوله کشی FRP به طور گسترده در سراسر جهان مورد استقبال و استفاده قرار گرفته است. با انتخاب FRP به عنوان متریال لوله، نیاز به روکش داخلی و پوشش خارجی و حفاظت کاتدی (حفاظت از خوردگی های خارجی) به سادگی از بین می رود.

همانطور که میدانید اجرای پیگ‌رانینگ معمولاً در لوله‌های فلزی انجام می‌شود و هدف آن پاکسازی رسوبات، حذف آلودگی‌ها، یا بازرسی دقیق ترک‌ها یا مشکلات دیگر در دیواره داخلی لوله می باشد. اما درصورت استفاده از لوله های با جنس پلیمر و فایبرگلاس این عملیات نیاز به پیگ ها وجود ندارد و نیاز به اجرای آن نیست.

به عبارت دیگر، لوله های فایبرگلاس به دلیل ویژگیهای خود مانند صافی داخلی و مقاومت به خوردگی نیازی به این عملیات تخصصی ندارند.

لوله‌های فایبرگلاس دارای سطح داخلی صاف‌تری نسبت به لوله‌های فولادی هستند، با ضریب زبری Hazen-Williams برابر با 160 در حالت نو و 150 در حالت استفاده شده هستند. برعکس لوله های فولادی ، ضریب زبری Hazen-Williams برابر با 120 در حالت نو و 65 در حالت استفاده شده دارند. افت چشمگیرتر صافی در لوله‌های فولاد به دلیل انباشت ترکیبات رسوبی بر روی لوله‌های فولاد است. توجه داشته باشید که حتی زمانی که از لوله‌های فایبرگلاس استفاده می‌شود، همچنان از لوله‌های فولاد نو هم صاف‌تر اند.

لوله های فایبرگلاس ، قطرهای داخلی مشخصی برای لوله ها و اتصالات خود دارند که با اندازه اسمی لوله مطابقت دارند.

بنابراین ، یک لوله فایبرگلاس با قطر 18 اینچ قطر داخلی هجده اینچ دارند. درحالیکه لوله فولادی با قطر 18 اینچ و SCH 40، قطر داخلی 16.88 اینچ خواهد داشت که تنها 88 درصد از مساحت جریان همتای خود در لوله فایبرگلاس را فراهم می کند.

برخی از افراد مقاومت جریان سیال و اقتصادی عملیاتی را موضوعات غیرمرتبط در نظر میگیرند. با این حال، مقاومت اصطکاکی بزرگترین مؤلفه هزینه‌های عملیاتی را ایجاد می‌کند. مقاومت جریان در لوله‌های کربن استیل با گذر زمان به دلیل خوردگی و توبرکولاسیون روی سطح داخلی لوله افزایش می‌یابد.

نرخ افزایش اصطکاک با مایعی که پمپ می‌شود، به شدت متغیر است. سطح داخلی صاف لوله‌های فیبرگلاس به مهندس اجازه می‌دهد که قطر لوله را برای بسیاری از کاربردها کاهش دهد بدون افت سرعت. قطرهای کوچکتر منجر به خرید اقتصادی‌تر می‌شوند. علاوه بر این، اگر مهندس تصمیم به حفظ همان قطر لوله داشته باشد، لوله فایبرگلاس برای یک میزان جریان، کمتر از انرژی اسب بخار پمپ مصرف خواهد کرد.

هزینه مواد تنها یک قسمت از اطلاعات در ارزیابی هزینه کل سیستم است. ارزیابی هزینه نصب و عملیات سیستم‌های لوله‌کشی و نگهداری معمولاً دلایل قانع‌کننده‌ای برای استفاده از لوله‌های فایبرگلاس ارائه می‌دهد.